Feb
03
2009
143

Boek recensie; The four hour work week

Oftewel ‘een werkweek van 4 uur’ door Timothy Harris. Ontzettend leuk boekje over wat je nog meer kunt doen met je tijd, dan loonslaaf worden en je volle werkweek uitdienen. Naar mijn mening is de doelstelling van dit boekje niet werkelijk om je te laten komen tot een vier urige werkweek, maar om je in te laten zien dat je stappen kunt ondernemen om meer richting te geven aan datgene wat je graag zou willen doen.

In het geval van Tim is dat reizen. Hij heeft een voedingsupplement voor sporters aan de man gebracht en dat heeft hem de kip met de gouden eieren gebracht. Vervolgens heeft hij er alles aan gedaan om zijn werkweek zo kort mogelijk te houden, zodat hij zijn andere -voornamelijk artistieke- interesses kan volgen. Door middel van zoveel mogelijk -betaald of onbetaald- delegeren van zijn bedrijfsactiviteiten, houdt hij maximaal tijd over om andere dingen te doen.

Hij heeft absoluut recht van spreken en je krijgt de indruk dat hij geen loopje neemt met de waarheid over zijn succes. Mocht dat wel het geval zijn dan is dat prima, want zelfs als de helft van zijn verhalen zouden kloppen zou hij meer verwezenlijkt hebben dan 99% van de wereldbevolking en is het nog steeds de moeite waard. Het boekje is een aanrader op meerdere vlakken. Het is vlot geschreven, komt vrij snel to the point en is inhoudelijk zeker interessant. Hoeveel van ons doen namelijk iedere dag exact datgene waar we het meest zin in hebben? Kanttekening valt te plaatsen bij de egocentriciteit van zijn maatregelen. Het gaat vooral over zijn eigen doelen bereiken, soms over de ruggen van anderen en daar raakt hij mij soms enigszins kwijt. Desalniettemin zitten er een aantal hele leuke eye openers in, doorspekt met wat praktische tips. Winstpunt voor mijzelf is dat hij met allerlei links komt die relevant zijn voor het plannen van verre reizen, iets dat met mijn doelstellingen goed verenigbaar is. Kortom, een leuk boek.

Written by Peter in: Miscelanious | Tags: , ,
Jan
30
2009
83

Boek recensie; A Perfect Mess


Ik kocht dit boek in eerste instantie met de verwachting dat ik meer zou gaan begrijpen van mijn eigen vriendin. Ik ben zelf iemand van orde en netheid en mijn vriendin is dat…. niet. Zou er achterliggende gedachte zijn achter onopgeruimd zijn? Zouden er voordelen zijn aan ongestructureerd zijn en belangrijker nog; zou ik mijn vriendin daarmee beter begrijpen?

Het boek roept na het lezen van een aantal recensies blijkbaar verschillende verwachtingen op en dat verklaart misschien ook waarom het boek de mijne niet inlost. De vragen over de ondoorgrondelijke beweegredenen van mijn rommelige partner worden summier beantwoord. Het boek gaat namelijk niet op alle facetten in die je bij dit onderwerp kunt verzinnen.

Het boek ‘A Perfect Mess’, door E. Abrahamson en D.H. Freedman grossiert in voorbeelden van de voordelen van het niet-structuur denken. Het is een boek dat vooral tracht aan te duiden dat we zonder artistiek, flexibel en onconventioneel denken een hoop kansen laten liggen. Er worden voorbeelden gegeven van successen die voortkomen uit het niet plannen, het niet beheersen en het niet controleren van zaken. Een aantal voorbeelden daarvan zijn interessant, een aantal waren reeds bekend bij mijzelf en er zijn er helaas teveel die mijn interesse niet konden vasthouden. Daarmee lijkt het boek niet interessant genoeg om op je nachtkastje te hebben liggen.

Het boek slaagt wel in een ander daglicht in zijn missie. Je gaat nadenken over de mate structuur in je leven en in hoeverre je jezelf daarmee mogelijk tekort doet. Het boek geeft behoorlijk af op planningsinstrumenten, controle, ‘life coaches’ en het zogenaamde life hacken, waar ik recentelijk over gepost heb. Wat is life hack? Het zo efficiënt en bewust mogelijk omgaan met je tijd, door (onder andere) de toepassing van ICT technologie.

Misschien ligt daar dan wel de boodschap van dit boek. Unhack your life, zou je kunnen zeggen. Doe het maar allemaal iets minder gepland, iets minder beheersmatig en wat rommeliger. Zodat er mogelijk nieuwe, inspirerende ideeën uit voort kunnen komen. Daar voel ik wel wat voor. Het lifehack principe is er op gebaseerd dat je steeds meer haalt uit je tijd, door steeds efficiënter met middelen om te springen in de vlot veranderende maatschappij. Maar waarom zou je meer willen? Waarom niet minder? Waarom keren we niet iets meer terug naar onze eigen kern, in plaats van iedereen ons te laten vertellen dat de maatschappij die kern bepaald? Ja, dat is wel een van de boodschappen van dit boek en maakt het dan misschien toch de moeite waard. Oordeel zelf.

Written by Peter in: Miscelanious | Tags:

Powered by WordPress | LeraDesign