De irritatie van de week gaat naar de toko bij mij in de buurt. Bij mij in de buurt wil zeggen dat ik daar een minuut of tien voor moet fietsen om er te komen. De auto duurt ongeveer net zolang door de slechte parkeergelegenheid in de buurt. Ik met mijn goede gedrag een recept uitgezocht op internet.
Ondanks de rijke hoeveelheid kruiden en specerijen miste ik toch nog een aantal componenten voor mijn gerecht, dus ik ga apart voor deze gelegenheid mijn toko een bezoek gunnen.
Eenmaal daar aangekomen blijken ze alledrie de zaken die ik nodig heb, niet te hebben. ‘Morgen’, is het dan. Tja, maar ik wilde vandaag dit gerecht maken, niet morgen. Morgen heb ik afspraken, morgen heb ik geen tijd om uitgebreid in de keuken en staan en morgen heb ik geen last van mee eters.
Daarnaast snap ik niet wat de achterliggende gedachte is van een speciaalzaak, als die niet ten alle tijden de zaken in huis heeft die hem speciaal maken. Want als de klant dan dus langs komt voor jouw specialiteit, wil hij liever niet teleurgesteld worden. Zo werkt het naar mijn mening.
Bijzonder irritant, als je naar een specialist gaat omdat daar ‘altijd alles’ verkrijgbaar is in jouw beleving, om daar vervolgens aan te komen en dan dik achter het net te vissen. Voorlopig dus weer het laatste bezoekje gepleegd aan deze toko en we proberen het in de toekomst weer een keer. Overigens was het recept de moeite zeker waard.