Boeit mij het ?

Vandaag wil ik het even hebben over het downloaden van nieuwsgroepen. Hoe werkt dat en wat komt er bij kijken? 

Het downloaden van zogenaamde torrents is enorm populair en goed ingeburgerd op het moment. Met regelmaat hoorde ook ik echter iets over het downloaden via nieuwsgroepen en vroeg ik me af hoe dat dan in zijn werk zou gaan.

Bij torrents is het zo dat je stukjes data weghaalt bij verschillende aanbieders. Op het moment dat mensen overal ter wereld hun computer aan laten staan, dan kun je daar stukje data vandaan halen, mits ze dat toestaan natuurlijk. Hoe meer mensen hun computer aan hebben staan en dat bepaalde stukje data aanbieden waar jij naar op zoek bent (bijvoorbeeld een bepaalde film), hoe sneller het downloaden gaat. Je bent hierbij dus afhankelijk van hoe populair is hetgeen jij zoekt en hoeveel mensen het ter download aanbieden (hun computer aan hebben staan).Hoe populairder, hoe meer mensen het aanbieden. Hoe meer mensen het aanbieden, hoe sneller de download gaat. 

Bij nieuwsgroepen is dat niet heel veel anders. Het enige grote verschil tussen downloaden met torrents en downloaden via nieuwsgroepen is dat je niet afhankelijk bent van de hoeveelheid aanbieders. Er is namelijk maar 1 aanbieder; de nieuwsgroep. Wat is een nieuwsgroep? Een nieuwsgroep is niet meer dan een server met content (inhoud). Een grote harde schijf met informatie in een datacentrum. Het heeft niets met het nieuws te maken in de media, maar de term ‘nieuws’ slaat in dit geval op de actualiteit van hetgeen aangeboden wordt. De nieuwste films of cd’s dus bijvoorbeeld. Verzamelt in een groep. Dat is een nieuwsgroep. De nieuwsgroep is dus niets meer dan een grote harde schijf waarop mensen nieuwe zaken plaatsen zoals films en muziek.

Grote voordeel van nieuwsgroepen is dat je direct van de server (de harde schijf) kunt downloaden. Dat wil dus zeggen dat je de maximale snelheid van je internetabonnement gaat gebruiken. Je download het namelijk van 1 plaats, in plaats van talloze plaatsen (zoals met torrents). Het nadeel is echter dat de ruimte op een nieuwsgroep beperkt is. Dat wil zeggen; de harde schijf vanwaar je download heeft een limiet. Dat heeft als consequentie dat zaken die op de nieuwsgroep staan, soms maar enkele dagen daarop staan voordat ze er weer afgehaald worden. Het betreft dus bijna altijd recent materiaal en je moet jouw nieuwsgroep goed in de gaten houden als je specifiek op zoek bent naar iets. Daar komt bij dat het gebruik van een nieuwsgroep niet altijd gratis is. Je hebt betaalde nieuwsgroepen waar je ‘lid’ van kunt worden, maar er zijn ook internetproviders die een nieuwsgroep aanbieden in een combinatie met het abonnement. 

Samengevat;

Torrents hebben een enorm groot aanbod en is gratis. Snelheid van downloaden is echter afhankelijk van de hoeveelheid mensen die hetgeen aanbieden wat jij zoekt.

Nieuwsgroepen hebben een actueel aanbod en het download enorm snel. Daar staat tegenover dat er kosten mee gepaard kunnen gaan en het aanbod beperkt is.  

Binnenkort leg ik uit wat je nodig hebt om succesvol te kunnen downloaden van nieuwsgroepen.

Groots en ondoorgrondelijk was Johan Cruijff als voetballer, maar minstens zo briljant zijn de uitspraken die hij zo nu en dan doet.

Hier een lijstje met 14 mooie citaten van de meester:

1. Elk nadeel hep z’n voordeel

2. Als ik zou willen dat je het begreep legde ik het wel beter uit

3. Je gaat het pas zien als je het doorhebt

4. Voetballen is simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen

5. Toeval is logisch

6. Je moet schieten, anders kun je niet scoren

7. Italianen kennen niet winnen, maar je ken wel van ze verliezen

8. Ik maak eigenlijk nooit fouten, want ik heb enorme moeite me te vergissen

9. Je kunt beter ten onder gaan met je eigen visie dan met de visie van een ander

10. Ik ben overal tegen, tot ik een besluit neem, dan ben ik er voor

11. Voordat ik een fout maak maak ik die fout niet.

12. Je moet op je scherpst spelen wanneer je de bal kwijt bent

13. Als ze bij mij normaal timen zijn ze altijd net iets te laat

14. Als het niet loopt zie je weer hoe belangrijk de details zijn. Dan zijn er details die in detail verkeerd gaan

Om de eerdere posts over de legende van Big John te lezen, klik hier.

Het moment waarop Big John de saus uitvond voor zijn illustere Big John burger, is nooit vastgelegd. Het enige dat we weten is dat op het moment dat Big John (of Biggie J. voor intimi) zijn deuren openden, het productaanbod een feit was en de Big John burger op de kaart prijkte. In het gulden tijdperk kostte dit stuk huisvlijt F 6,00. Voordat ik echter inga op de ervaringen van de burger zelf, wil ik eerst de man die achter de hamburger stond nog iets beter kenschetsen. 

Het was feestweek in mijn woonplaats. Tegenover de keet die de Big John snackbar heette, stond een bekende kroeg die zeer goed bezocht werd in deze tijd. De snackbar aan de ene kant, werd slechts door een doorgaande weg gescheiden van de kroeg aan de andere. Ze stonden pal tegenover elkaar op een meter of 30 vermoed ik. Deuren naar elkaar toe. Ten ere van de feestweek was deze weg tijdelijk afgesloten met dranghekken en stond er een podium opgesteld. Een band trad op en het was druk. De kroeg was afgeladen, er stonden veel mensen op straat voor het podium en ook snackbar Big John was afgeladen. Je kon over de hoofden lopen. Iedereen die zich had gelaafd aan het bier aan de ene zijde van de straat, wilde iets eten dat in het vet had gezwommen aan de andere kant van de straat. Logisch. Ikzelf was destijds nog te jong om mijzelf in te laten met lallende buurtbewoners, maar de wens van mijn ouders was wel om patat te eten die avond. Ik kwam dus in de hoedanigheid van vaste klant, vaste supporter en ‘believer’ naar Big John toe en niet voor een jaarlijkse flirt. Desalniettemin moest ik achteraan aansluiten natuurlijk en stond ik net aan in de keet en kreeg dus mee wat zich daar afspeelde. 

De temperatuur was hoog. Door de enorme mensenmassa en het feit dat werkelijk alle apparatuur op volle kracht stond te draaien, was het tropisch warm in de snackbar. De twee werkenden achter de balie (er was geen ruimte voor een derde) waren Big John en Red Sonja. Big John was rood aangelopen. Noem het frituurstress, noem het oververhit of noem het schaamte voor zijn postuur, of noem het de voortdurende piek van het optimale presteren; de man baadde in het zweet. Niet dat de aangeschoten clientèle daar moeite mee had. We zagen daar een man  met een ambacht. Een man die eruit zag zoals hij at. Puur in zijn vorm, zuiver in zijn motivatie, maar bovenal; gestrest. De enorme mensen massa vroeg non verbaal maar om 1 ding; frituur. Alles wat er tussen het verkopen van zijn rauwe snacks zat en dus het binnenharken van geld, was een glazen plaat en een pan met vet. Die koppeling moest zo snel mogelijk gemaakt worden. Vanachter het glas vandaan, in de pan, even wachten en geld binnenhalen. Mensen stonden met drommen te wachten, logisch dat je je dan gestrest voelt. Toch?

Op dat moment gebeurde het. De slechte fundamenten onder de samenwerking tussen Red Sonja, de loopse slaaf van Merksnack, en Big John The Visionary begonnen zich te openbaren. Steeds vaker begon Big John hardop zijn vrouw te bekritiseren. “Schiet nou toch op”, “snap je dit nu nog niet” en “je doet het weer fout” waren steeds vaker voorkomende aantijgingen die ik observeerde in de hooguit 20 minuten dat ik daar gestaan heb. En ik stond achterin de zaak. Zijn vrouw durfde niets in te brengen en stommelde iets in de trend van; “is dat nu nodig op deze manier”? Maar helaas. De tirannie van een gewelddadige opvoeding, beperkte moraal en dito normbesef  werden onophoudelijk op de arme vrouw afgevuurd. Mensen in de zaak begonnen elkaar aan te kijken, in een gezamelijk gevoel van schaamte. Dit kon hij toch niet maken? Dit gebeurde toch niet echt? Maar helaas, het werd nog erger.

Met overduidelijk gebulder nam de zaak een vlucht toen Big John bij de zoveelste fuck up van zijn vrouw, de zaak moest herstellen. Hij had gevraagd om twee patat met pindasaus en drie met mayonaise. Helaas fabriceerde zij drie patat met pindasaus en twee met mayonaise. Een ontoelaatbare fout, die onmiddellijk werd afgestraft. Luidkeels liep hij te vloeken op zijn vrouw, in alle terminologieën die denkbaar zijn. Wat een waardeloos wijf hij had gescoord en dat ze nergens goed voor was. Met ongeloof namen de mensen in de snackbar kennis van deze ontstellende gebeurtenis. Niemand die ingreep.

Enigszins gedesillusioneerd liep ik een kwartier later terug naar huis met in mijn hand een zakje met snacks. 

Big John was dus vooral een man die terug gaat naar de basis. Caveman style. Het is een purist, die het minimale van zichzelf vereiste en het maximale van zijn omgeving. De Alpha man die door primair en naturel gedrag zijn wereld indeelt in termen van goed en fout. Kun je hem dat kwalijk nemen? Die vraag heeft mij lang bezig gehouden en pas met de jaren kwam bij mij het besef dat Big John niets te verwijten valt. De man heeft puur uit instinct gehandeld en dat dient hem eerder credit op te leveren dan kritiek.

Ik schaar hem in het rijtje van van Gogh, da Vinci en ja, zelfs van de Messias zelve. Hij werd pas later begrepen, toen zijn werk het grote publiek bereikte. Toen hij zijn werk beëindigd had, kwam de boodschap pas aan. The godfather van de hamburger verdient meer respect dan dat hij kreeg destijds.

Exact de reden dat ik over hem blog.

Vol verwachting klopt mijn hart. Op 16 januari zijn ze weer begonnen. De heren en dames van de Sci-Fi channel. Aflevering 11 seizoen 4 van Battlestar Galactica is toen getoond. Naar mijn mening de beste Science Fiction serie ooit tot nu toe. Het vervelende aan deze fantastische serie is dat ze gaan stoppen op het hoogtepunt. Dat is voor die hard fans zoals ik echt rampzalig.

Ik ben niet snel ergens fan van, maar deze serie is geniaal. Ik heb er geen andere woorden voor. Het is een vrij rauwe serie, gelukkig zonder de gestreken nette pakjes en de losse afleveringen met moraliserende thema’s. Dat is voor science fiction al heel wat. De karakters ontwikkelen zich diep, de verhaallijn is sterk, meerlijnig en continu interessant. De special effects zijn goed als ze dat moeten zijn, maar feitelijk kijk je deze serie niet voor het bommen en granaten werk (al is het af en toe wel lekker!).

Deze serie gaat over de mensheid in het algemeen. Zwaktes en sterktes van het individu en hoe dat soms ondergeschikt moet worden gemaakt aan de ‘staat’. Ik kan niet wachten tot dit seizoen, seizoen 4, afgerond is. Dit seizoen wordt namelijk in twee keer 10 afleveringen uitgezonden. In 2008 werden de eerste tien in het eerste halfjaar uitgezonden en in 2009 volgen nu dus de andere 10 in de eerste helft. Daarna is het afgelopen. Afgerond en afgekaart. Het moet een compleet verhaal worden aldus de makers, dus een einde was noodzakelijk. Kun je alleen maar respect voor hebben.

Battlestar Galactica startte ooit in 1978 met 1 seizoen interessante Science Fiction. De serie bleek te duur en werd om die reden geannuleerd. In 1980 kwamen ze nog met Galactica 1980, een triest 10 episodes lang knip en plak werkje dat snel vergeten moet worden.

De potentie van Battlestar Galactica werd echter nog steeds gezien. In 2003 nam Sci-Fi channel de gok en bracht zij een drie uur durende mini serie uit, om op die manier te zien of het concept nog steeds populair kon zijn. Het werd een groot succes en het jaar erop begon seizoen 1 van deze fantastische serie. Nu, in 2009 wordt deze dus met de tweede helft van seizoen 4 afgerond. Iedereen die ook maar iets met science fiction heeft, moet deze serie zeker zien. Hiernaast een foto van Edward James Olmos, die de serie voor een groot deel naar zich toe trekt in zijn rol van Admiral Adama. Waar kennen we hem ook alweer van? Van Miami Vice in de rol van luitenant Costello. 

Nadat ik seizoen 4 gezien heb, kom ik hier terug met een recensie over de serie en seizoen 4. Ik kijk het liefst series achter elkaar, dus kastij ik mijzelf tot het wachten (2 jaar) totdat seizoen 4 eindelijk klaar is.

Het enige dat ik daarna nog over heb, is de hele serie overnieuw kijken. Wat we dan natuurlijk ook gaan doen. Omdat het kan.

Iedereen is op zoek naar de beste en goedkoopste deal op internet. Waar haal je goedkope games, dvd’s, cd’s en blu-rays nou vandaan? Nou, niet in Nederland natuurlijk. 

Ik heb flink wat onderzoek zitten in een leverancier die goedkoop is en alles heeft. Je kunt voor goedkoper gaan, maar dan kom je op eBay uit, waarbij je naar mijn mening altijd een relatief risico loopt dat je besodemieterd wordt. Daarnaast ben je steeds aangewezen op andere leveranciers, omdat niet iedere verkoper op eBay alles heeft. Ook ik maak gebruik van eBay, vergis je niet, maar met zaken zoals dvd’s en cd’s etc wil ik gewoon alles bij 1 punt kunnen halen. 

Het antwoord; play.com. Een in de UK gevestigd bedrijf, dat een enorme hoeveelheid aan producten heeft. De pond is goedkoop op het moment, maar buiten dat is Play.com zoiezo een stuk goedkoper dan dezelfde producten in Nederland. Ze hebben regelmatig promotionele acties, waarbij ze nog meer met hun prijzen zakken en het mooiste van alles; je betaalt GEEN verzendkosten. Ook niet naar Nederland nee. 

Zijn er keerzijdes? Het enige dat ik kan verzinnen is dat het vrij lang duurt voordat je je product in huis hebt. Kan oplopen tot twee weken. Maar goed, die wachttijd scheelt je wel keihard geld denk ik dan. Dat is een compromis waar ik toe bereid ben. Daarnaast moet je een creditcard hebben, maar dat ik met handel vanuit het buitenland tegenwoordig zoiezo een must naar mijn mening. 

Geen verzendkosten en lagere prijzen. Nog meer voordelen? Ja, alle producten worden per stuk verpakt. Van mijn eerste 15 zendingen in ieder geval meer dan 95%. Dat wil zeggen dat er mooie kartonnen doosjes via je brievenbus binnen komen vallen. Je hoeft niet thuis te zijn. Ideaal. Ze hebben af en toe mega afprijzingen bij Play.com, waardoor je naar de shop gelokt wordt. Ik ben zo’n consument waarbij dat werkt als je originele, recente cd’s aanbiedt voor € 3,99. Dan bestel ik er een stuk of 15. Het waren overigens de eerste cd’s die ik weer kocht sinds 10 jaar! 

Het spreekt voor zich dat de regiocodes van de spelletjes en dvd’s overeenkomen met die van ons; het is tenslotte de UK. 

Prijsverschillen. Daar gaan we. 

Op mijn 100 inch scherm wil ik af en toe flink kunnen knallen. De nieuwe shooter Resistance 2 schijnt daar helemaal geschikt voor te zijn, dus die wilde ik wel proberen. Mijn lokale gamewinkel bood hem aan voor € 74,99. Bol.com is niet goedkoop met een prijs van € 72,99. 12Game.com schijnt ook een goedkope te zijn in Nederland, maar dat viel ook hier tegen met € 67,55. Play.com; € 45,49. Scheelt behoorlijk wat geld dus. Geen verzendkosten. 

Een avondje met vrienden dan. Altijd leuk en een trilogietje LOTR tracht je er dan doorheen te rossen. Maar de volgende avond dient zich binnenkort weer aan en dan wil je met wat nieuws komen. Ik was erg onder de indruk van The Dark Knight in 2008. Dus dan zoek je naar Batman Begins en The Dark Knight in een combinatieverpakking in Blu-Ray voor een leuk film avondje.

Alleen The Dark Knight op Blu-Ray kost bij de Free Record Shop al € 29,99. De HD-DVD (uit de mode!) van Batman Begins doet bij Bol.com nog steeds € 34,99. Verbijsterend. 

Bij Play.com lag de combinatieverpakking met de twee films op Blu-Ray voor € 36,49 op mijn deurmat.

I rest my case.

Waar moet je naar toe als je koelkast stuk is? Tot die onpraktische vraag kwam ik deze week, toen bleek dat mijn Bosch RVS pareltje, AKA Silver Bullet, tot stilstand kwam. Althans, het koelgedeelte kwam tot stilstand, want ik schijn aparte motoren te hebben voor het vries en koel gedeelte. Gelukkig maar, want je moet er toch niet aan denken dat mijn stack aan Mora en Dobben voorraad voor mijn ogen smolt. Ik bedoel, een koelkast die stuk is okee, maar frituur weggooien…

We waren zeer tevreden over onze koelkast. Met zijn No Frost capaciteiten, Turbo koelstanden bij extra voorraden, geluidsarme werking en zeer praktisch nul graden vak hadden we het summum van de koelkastenwereld in huis gehaald. Althans, het summum voor Jan Modaal. Ons jonge geluk werd van ons weggereten na 15 maanden trouwe dienst.  

Stuk dus. Tja, daar ga je natuurlijk niet vanuit bij een koelkast van minder dan 15 maanden oud met een prijskaartje van bijna 1,5K. Onpraktisch, dat is het vooral. Nu hebben we gelukkig de oude koelkast in de schuur staan, voor het geval dat een hoeveelheid extra producten gekoeld moet worden. Nooit gebruik gemaakt van de extra koelkast in die hoedanigheid, maar nu ben ik erg blij dat we hem aangehouden hebben. De koeling is dus verplaatst naar de schuur, het vriezen gebeurt nog steeds indoors. 

Het scenario dat door je hoofd gaan als je koelkast stuk is, is dat ie opgehaald moet worden. Tot die achteraf vreemde gedachtengang kwamen zowel mijn vriendin als ikzelf onmiddellijk, onafhankelijk van elkaar. Waarbij we ons zorgen begonnen te maken of de rondom RVS buitenkant geen klappen zou oplopen door transport. Zo ver ga je dan al. We blijken echter geconditioneerd. Waar je je tosti ijzer terugbrengt naar de winkel, ligt dat met de koelkast in onze consumptiemaatschappij gelukkig (nog steeds) anders. Na een telefoontje met onze huisleverancier van witgoed (zo’n klein electronicazaakje die service biedt, geen groothandel) schakelde hij Bosch in en die komen langs….. 10 dagen later! Dat valt tegen. Even afwachten dus waar dat op uitloopt.De reparaties vallen overigens zoiezo onder de garantie, aangezien we er twee jaar op schijnen te hebben. We komen langs tussen 17.00 en 20.00, wordt ons verteld. Een nette tijdspanne en we gaan zien hoe goed Bosch zijn problemen oplost. Binnenkort meer.

Een leuke post van Nietnuttig.nl levert wat mij betreft de spreuk van de dag op. Deze muismat is de aanschaf waard.

De applicatie Visualhub is officieel niet meer verkrijgbaar als je de programmeur moet geloven, maar desalniettemin is er nog wel een omweg mogelijk.

De applicatie transformeert een hoop bestandsformaten in gangbare formaten op super eenvoudige wijze. Het converteert formaten naar het formaat van iTunes(mp4), PSP, DV, DVD, AVI, MP4, WMV, MPEG of Flash. Gewoon drag and drop en na converteren neerzetten waar je dat wilt. Ideaal. 

Zoals gezegd is de download site zelf uit de lucht, maar is Visualhub hier gewoon te downloaden. Mocht de link op een gegeven moment niet meer werken, waarschuw me dan even. Via serialbox krijg je hem vervolgens nog wel aan de gang.

Aangezien ik hem wel wilde kopen, maar dat helaas niet meer kon, hier maar even de crack voor Visualhub. Special [K] / special@[k] / VHUB-YMD5P9-KYYX5-FKNKG-JJ4NX-RWFX1

Soms loop je tegen een uitvinding aan, waarvan je het gevoel hebt dat het al veel eerder bedacht had moeten zijn. Een erg handig voorbeeld zie je hieronder:

 In navolging van mijn positieve eerdere recensie over seizoen 1, volgt hier mijn recensie over seizoen 2 over deze -in Nederland- nog relatief onbekende serie. 

Kan de kwaliteit van seizoen 1 vastgehouden worden? Dat is de kernvraag die ik mijzelf stelde aan het begin van seizoen 2. Series zoals Prison Break en Lost gingen al enorm onderuit in ‘seizoen 2′ ‘s die een schim waren van het eerste seizoen.  Met de afgeronde verhaallijn van seizoen 1 (wat prettig was!), lag de weg open voor zowel succes als falen. 

Het werd succes. 

Seizoen 2 kantelt het zwaartepunt van de serie met succes naar de uitdieping en flinke karakterontwikkeling van Dexter zelf.

Nu er jacht op hemzelf gemaakt wordt zorgt dit ervoor dat hij geconfronteerd wordt met zijn eigen daden en de mogelijke gevolgen die dat heeft voor de mensen waarom hij is gaan geven. Daar komt seizoen 2 samengevat op neer. Daarnaast is er ook een praktische verhaallijn die super spannend afgewikkeld wordt en die je als kijker aan het beeld kluistert.

Dit is een zeer mooie aanvulling op het goed uitgewerkte concept van seizoen 1. De opzet is anders, maar gaat zo mogelijk nog intenser om met het personage van Dexter. Het fenomenale acteerwerk van Hall (als Dexter) weet hij bijna argeloos voor te zetten zo lijkt het. Hij doet het soms letterlijk met zijn handen in zijn zakken. De ‘cool’ die hij over zich heen heeft baat hij heel goed uit. Als kijker zie je hem het liefst in controle van datgene wat er gebeurd, zodat je weer rustig adem kunt halen en weten dat het goed komt. Hetzelfde effect een beetje van Michael in Prison Break seizoen 1. Doe maar alsof jij alles onder controle hebt, dan zitten wij weer wat rustiger achter de buis. Zoiets. 

Hij heeft echter bij lange na niet alles onder controle. Seizoen 2 is gewoon superspannend en spint soms gewoon echt out of control voor Dexter. Ik heb zo mogelijk nog meer plezier beleefd aan dit seizoen dan het vorige. Kijken deze serie!

Op veler verzoek hier het recept voor de Russische soep Borsjt (de Russen spreken de laatste letter “t” trouwens niet uit)

Ingrediënten:

2 liter Bouillon (bij voorkeur zelf trekken van een stuk schenkel)
soepvlees (net wat je lekker vindt)
Een stuk of 6 bieten (kleintje of halve apart houden, fijn raspen en met wat azijn en apart zetten)
selderijknol
2 winterwortels
1 ui
1 teentje knoflook
klein blikje tomatenpuree
1/4 (witte) kool
zonnebloemolie
peper (witte peperkorrels die je even plet in de vijzel)
(evt. zout)
zure room
verse peterselie

Let op dat je kiest voor verse rode bieten, die je zelf even kookt. Vooral niet gaan voor bieten uit een potje, dat is vloeken in de kerk.

Bereiding:

Bieten, selderijknol, wortel en ui in blokjes snijden en met fijngesneden knoflook in de olie aanbakken.

Tomatenpuree en bouillon erbij (hou het vlees apart), laten koken tot de groenten zacht zijn (20 minuten).
Alles in de blender pureren.

Kool in fijne reepjes snijden en, samen met het vlees, 5 a 10 minuten meekoken in de gepureerde soep.
Peper (en zout) erbij.

Geraspte biet-azijn- mengsel goed uitknijpen en sap bij de soep doen.

Serveren met schep zure room en wat verse peterselie.

Op het moment zit ik op een tweesprong ten aanzien van mijn werksituatie. Enerzijds ben ik succesvol in het ondernemerschap (naast mijn vaste baan) en zou ik dit fors uit kunnen gaan breiden. Anderzijds hebben we ook privé een aantal doelen gesteld (wereldreis) en heeft mijn huidige loondienst niet veel te maken met mijn ondernemerschap.

Mijn ondernemerschap uitbreiden betekent roet in het eten voor de privé doelen en distantieert mij verder van mijn huidige vak. Feit is wel dat ik merk dat ik over competenties beschik die ik nu niet aanwendt in mijn werk. Moet ik de ondernemerskant op, of moet ik werken aan het invullen van mijn competenties dmv een opleiding? En zo ja, waar liggen die competenties met name? Tijd voor een assessment besloot ik.

Bij het zoeken naar een bureau dat professioneel overkomt, stuit ik op de site 123test.nl. Online assessments doen was nou niet echt iets waar ik voorheen een goed gevoel bij had, maar het Consumentenbond logo trok me toch over de streep om op deze site online vragen in te vullen.

Voor € 12,50 krijg je inzage in je eigen rapport en dit is dan opgesteld naar aanleiding van een hoop vragen over allerlei onderwerpen. Nog steeds enigszins sceptisch vulde ik alles in naar waarheid (je moet dat vooral intuïtief doen) en rondde ik af met een betalingsopdracht. Het rapport werd gepresenteerd en…. een jaw dropper! Fantastisch. Helemaal correct en loepzuiver word ik compleet doorgezaagd.

Tot mijn verbijstering klopte nagenoeg alles wat er werd gepresenteerd en dat kwam niet omdat de test in algemeenheden verzandde. Er is oog voor detail, het is overzichtelijk en vlijmscherp. Mijn zoektocht naar assessmentbureaus heb ik onmiddellijk gestaakt, want ik heb voor mijzelf prima inzichtelijk waar voor mij de kernpunten liggen. Sterker nog, ik heb de beroepskeuzetest gedaan en die werkte fenomenaal. Je hebt wel eens van die mensen in je omgeving die zeggen “weet je wat jij eens moet doen? Jij moet dat en dat gaan doen, ben je goed in”. En gelijk kregen ze. 

Een aanrader!

Mijn nichtje is binnenkort jarig en dus besloot ik om eens een verantwoord geschenk te kopen. Al snel viel de keuze op een stuk houten speelgoed.

Thuis gekomen ben ik toch eens gaan kijken hoe dat zou zit met dat hout. Wat blijkt is dat veel van dat houten speelgoed gemaakt wordt van hout van de rubberboom. (Hevea Brasiliensis)

Rubberbomen zijn in de laatste honderd jaar in Z.O. Azië massaal aangeplant in plantages voor de productie van latex. Latex wordt getapt door te kerven in de schors en opgevangen in potjes. Die potjes worden dagelijks in de vroege morgen leeggemaakt. De oogst wordt gekookt, in tapijtjes gedraaid en te drogen gehangen. Rubberwood plantages produceren alle latex die wereldwijd gebruikt wordt om rubberproducten te maken. De rubberboom bereikt zijn maximum productie van latex na ca 25 jaar. Daarna zakt het rendement en is het niet langer economisch verantwoord om latex te tappen. Vroeger werd dan de plantage platgebrand en heraangeplant met nieuwe plantjes.

Nu wordt de plantage geveld : de stammen worden verkocht aan lokale zagerijen, de takken en het kleiner hout worden geleverd naar MDF of spaanplaatfabrieken. Een nieuwgeplante boom geeft na 5 à 7 jaar al latex. Bij het vellen heeft deze boom een stam van ca 10 m en een diameter van ca 25-45 cm op borsthoogte. Het rondhout wordt gekort op lengtes van 1m85.

Volgens schattingen zijn er wereldwijd ca 9 miljoen hectares met rubber plantages, met een gemiddelde aangroei van ca 95 m3/hectare. Daarvan komt een jaarlijkse opbrengst van ca 11 miljoen m3 zaaghout. Wanneer takken en kleiner hout meegeteld worden, komen we op ca 29 miljoen m3. Men schat dat deze productie zal oplopen tot 52 miljoen m3 tegen het jaar 2010. Dit garandeert een constante en belangrijke aanvoer voor de houtindustrie.

Rubberwood is de meest ecologisch “vriendelijke” houtsoort die gebruikt wordt in de hedendaagse houtindustrie. Het hout wordt enkel gebruikt nadat de volledige cyclus van latex-productie afgelopen is, waar andere houtsoorten enkel gekapt worden voor het hout.

We gebruiken nu wat vroeger als afval of restproduct verbrand werd. Het volume van rubberwood zaaghout dat zo beschikbaar komt, vermijdt het jaarlijks kappen van ca 600.000 hectare natuurlijk tropisch woud.

Er is recent grote vooruitgang in het onderzoek naar betere genotypes met hoger rendement zowel voor latex als voor hout. De huidige klonen die aangeplant worden bieden een rendement in latex- en houtproductie dat ca 300 % hoger ligt dan 20 jaar geleden.

Er is ook een belangrijk sociaal aspect : ca 75 % van alle rubberplantages in de wereld zijn in het bezit van kleine boeren (zgn. smallholders = ca 4 miljoen huishoudens), die met de opbrengst van hun “plantage” van gemiddeld 0.5 à 5 hectare slechts een mager inkomen hebben. De verkoop van de stammen en de bijkomende werkgelegenheid in de houtindustrie is voor die huishoudens een belangrijke aanvulling op hun inkomen.

Rubberwood is zeer populair in Japan en de Verenigde Staten. Europa is stilaan zijn achterstand aan het inhalen.

Met enige regelmaat weet ik mensen te overtuigen van het feit dat het verstandiger is om gebruik te maken van Mac, in plaats van Windows. In een serie artikelen zal ik nader ingaan op de voordelen van het gebruik van Apple boven het gebruik van Windows. Ik zal proberen de meest voor de hand liggende drempels te bespreken, die de meeste Windows gebruikers ervaren bij het overpeinzen van de overstap. In dit artikel start ik met wat globale voordelen van het gebruik van de Mac. Ik schakel regelmatig tussen de termen Apple en Mac. Naar mijn mening komt het op hetzelfde neer, dus trek je daar niets van aan.

Het eerste flirten van een pc gebruiker met Apple, start met de aanblik van een van de producten van Apple. De iPod wordt geroemd om zijn esthetische schoonheid en is mateloos populair, de iPhone behoort inmiddels ook tot dit rijtje en het is dan ook meestal zo dat de wannebe Apple gebruiker zijn eerste positieve gevoelens voor het merk daar oploopt. Terecht, want Apple maakt goede producten. Dat sommige mensen daar enorm in doorschieten, heeft het merk niet veel goed gedaan. Voorheen leek het gebruik van Apple computers alleen samen te hangen met een besloten clan aan ‘believers’. Tegenwoordig neemt het marktaandeel van Apple zulke proporties aan, dat het veel meer ingeburgerd is en steeds meer mensen overstappen. Ook terecht. 

Even terug naar het ontwerp. Er zijn er maar weinig die niet tevreden zijn over het ontwerp van Apple. De afbeelding hier rechts is bijvoorbeeld de iMac, de tegenhanger van de pc. Geen kast, geen los beeldscherm, geen plastic. Gewoon knap aluminium, met de hele computer ingebouwd in het beeldscherm. Niemand die het er niet over eens is dat dat het aanzien prima waard is. Daar ligt het probleem dan ook niet. Sterker nog, er zijn zelfs mensen in mijn omgeving die zo aangetrokken zijn tot het design, dat ze het besturingssysteem voor lief nemen en puur op uiterlijke verschijning dit toestel aanschaffen. Niet doen. Eerst even inlezen in wat je kunt verwachten voordat je zo’n stap waagt. 

Het besturingssysteem is namelijk anders. Dat is een feit. Een van de meest prettige eigenschappen van het besturingssysteem is dat het (in tegenstelling to Windows) geen registers heeft. De registers in Windows onthouden iedere beweging die je maakt binnen het systeem en slaat deze op. Ooit weleens afgevraagd waarom je Windows systeem steeds trager wordt? Dat is de reden! “Peet, als jij geen trager wordend systeem hebt, hoef je dan ook niet opnieuw te installeren van tijd tot tijd?”, wordt mij dan gevraagd. Nee!

Heerlijk toch? Mijn laptop van 3 jaar oud is letterlijk nog net zo snel als dat hij uit de doos kwam. Natuurlijk staan er iets meer programma’s op dan bij de eerste start en dat neemt iets meer tijd in beslag bij het opstarten, maar hij wordt niet trager na verloop van tijd. 

Nog een kenmerk? Hij loopt niet vast. Stilte. Hij loopt niet vast? Nee, hij loopt niet vast. Programma’s kunnen vastlopen (en sluit je dan individueel af), maar de Apple zelf doet dat niet. Dat heeft te maken met de wijze waarop het besturingssysteem geschreven is. Het is bij mij nog niet voorgekomen dat mijn Apple compleet vastloopt en ik gebruik het systeem al jaren. 1 programma, 2, 10 of 20 tegelijkertijd opgestart? Geen probleem. Het systeem gaat niet over zijn nek. 

Even samenvatten. Ik koop met de Apple een computer die het altijd blijft doen en die niet trager wordt naar verloop van tijd. Dat klinkt voor iemand zonder kennis van computers volstrekt logisch. Voor Windows gebruikers echter niet. Is dat dan de luxe die Apple biedt? Werkende computers? Nee. Dat is de basis die Apple biedt. Volgende keer gaan we verder in op andere argumenten waarom je best een Apple kunt overwegen.

Morgen gaat de vierde etappe van start in de Volvo Open Race 2008-2009 van start.

De deelnemers moeten 2500 zeemijlen afleggen van Singapore naar Qingdao in China. Het zal even schrikken zijn. Tot nu toe bevonden de schepen in relatief warme streken, maar nu gaan ze de winterkou tegemoet. De eersten zullen naar verwachting rond 31 Januari finishen en dan is het in Quindao nog volop winter.

Het wordt trouwens toch een lastige etappe, want het veld zal te maken krijgen met wind uit het Noorden en Noord-Westen. Voornamelijk wind tegen dus. Bovendien hebben ze in de Straat van Taiwan ook nog de (sterke) stroom tegen. Wellicht besluiten ze dan ook om onder Taiwan langs te gaan, om die stroming te vermijden.

Kortom, een relatief korte etappe, maar vol met uitdagingen.Overigens bestaat het deelnemersveld uit nog slechts 7 boten. Team Russia is inmiddels door geldproblemen afgevallen.

De Nederlandse boot van Team Delta Lloyd is inmiddels gerepareerd, na de schade opgelopen in de vorige etappe.

Een wijze vriendin van mij vertelde ooit dat vrouwen wat uiterlijk betreft op te delen zijn in twee klasses; klassieke schoonheden en porno. Nu was zij zelf absoluut een klassieke -niet zelfverklaarde- schoonheid, dus ik had zoiets van; misschien weet jij wel waarover je het hebt en heb ik de stelling onthouden.

In de jaren erna ben ik bij aantrekkelijke vrouwen gaan aangeven bij mijzelf hoe dat komt. Zit er de natuurlijke schoonheid in verweven, of iets goedkoops en sletterigs? Als ik overigens google op ‘klassiek of porno’ vind ik niets. De stelling zal dus zelfverzonnen zijn, maar goed; we nemen hem over en leggen hem onder de loep. 

Oppervlakkig bekeken heb ik zeker favorieten wat uiterlijk betreft en val ik in sommige gevallen op een ‘porno’ schoonheid en in andere gevallen op ‘klassiek’. Twee voorbeelden. 

Doutzen Kroes. Absolute schoonheid in de klassieke vorm naar mijn mening. Ondanks dat ze hiernaast in lingerie afgebeeld staat, heeft ze zeker niet iets goedkoops over zich heen. Nou moet ik zeggen dat vooral haar vermaarde naturelle en open karakter mij erg aanspreekt (als ik de media moet geloven), buiten het feit dat dit absoluut mijn type is wat uiterlijk betreft. Ik ben dus redelijk bevooroordeeld, aangezien ik van het totale plaatje een positieve associatie heb.

Feit is echter wel dat als je zoekt naar foto’s van Doutzen, je geen foto’s tegenkomt met enig porno gehalte vind ik. Ze heeft klassieke lijnen en hoe ze ook gefotografeerd worden, ze komt er iedere keer weer mee weg. Knappe vrouw, mogelijk een leuk karakter en zeker klassiek te noemen. Jammer dat ze al verkering heeft.

 Dat valt echter niet te zeggen van Yolante Cabau van Kasbergen. Zij heeft een totaal andere uitstraling over zich heen, namelijk die van porno. Ondanks dat ook dit een knappe vrouw is, heeft ze iets goedkoops over zich heen waar niet de vinger achter te leggen valt. Hangt ook iets samen met haar bijna mollige figuur denk ik. Ze komt leuk en spontaan over op televisie, heeft helaas een afschuwelijke stem (kan ze niets aan doen), maar buiten dat kun je haar alleen verwijten iets te mediageil te zijn. Wat mij betreft heeft ze trouwens gelijk dat ze nu alle aandacht pakt die ze krijgen kan. Ik zag laatste een interview van Jeroen Pauw met (nooit een schoonheid geweest) Bridget en dat is dan wel weer een extreem voorbeeld van vergane glorie. Nee Het tijdperk Yolante is nu en gelijk heeft ze. Feit is alleen wel dat met de moeite die ze ervoor doet (niet in de Playboy, nette lingerielijn), ze toch associaties met porno opwekt. Volgens mij heeft Jan Smit het niet slecht.

Klassiek of porno? Dat is de vraag. Ik sta open voor aanpassingen op deze visie.

Steve jobs, de voorman van Apple, heeft woensdag bekend gemaakt dat hij tot Juni met ziekteverlof gaat. Enkele weken geleden gaf hij nog aan dat het goed met hem ging, maar nu blijkt dat hij toch zieker is dan gedacht.

Als rechtgeaarde Apple-adept moet ik toegeven dat dit bericht mij toch wel raakt. In het verleden (van 1985 tot 1997) is er ook een periode geweest dat Steve jobs niet bij Apple zat en dat was nou niet bepaald een goede periode voor het bedrijf.

Pas toen Jobs weer terug kwam, kwam Apple pas echt goed tot bloei. Als je er over nadenkt is het toch vreemd dat zo’n bedrijf, en daarmee het merk Apple, eigenlijk geheel afhankelijk is van 1 man. “Als Jobs er niet meer is, zal het gedaan zijn met de fraaie Apple-producten” hoor je nu al zeggen.

In ieder geval is het aandeel Apple alvast maar even met zo’n 8 % gedaald, sinds het bericht over de ziekte naar buiten kwam.

Nu maar hopen dat het allemaal meevalt en dat de interim CEO, Tim Cook, het niveau hoog kan houden.

Sterkte Steve!

De snackbar van Big John stond bij ons op de hoek van de straat van het ouderlijk huis. Midden in een woonwijk, stond de snackbar die niet meer was dan een houten keet van 7 bij 6 meter. De huidige uitbater ervan heet Luc Hof en de foto illustreert de groteske afmetingen van het horeca domein. Dat even voor de beeldvorming.

Het is voor de buitenstaander dan ook moeilijk te begrijpen dat op deze plek Big John zijn imperium zou starten en succesvol zou uitbaten. Big John viel onder het franchise concept van Merk Snack. Hij confirmeerde zich aan de wetten en regels die het convenant van Merk Snack opwierp, maar had ook zelf 1 duister concept in het vuur; de Big John burger. Deze burger zou uitgroeien tot de MOAB (Mother Of All Burgers) en zou een einde maken aan iedere discussie over welke hamburger al dan niet beter was. Maar voordat ik de ode aan deze burger volledig zal starten, zal ik eerst een beeld schetsen van de man die Big John was. De man achter de burger. De man achter het concept.

Big John was de artiestennaam van Johan K. Althans, hij gaf zelf altijd aan dat Big John zijn artiestennaam was en ik moet zeggen; hij deed de naam eer aan. Johan was een jaar of 40 en had een gewicht van een kilo of 150, bij een lengte van 1.75 meter. Hij was enorm. De foute vervaagde tatoeages, vier onderkinnen, altijd transpirerend en een buik als een negen maanden zwangere 60 plusser met een drieling. Uitgezakt, fatsig en bovenal; wanstaltig. Hij was perfect voor the job. 

Hij woonde zelf op een steenworp afstand van zijn (eerste) etablissement met zijn vrouw, die wij later Red Sonja zijn gaan noemen. Red Sonja was de vrouw achter de man en ook zij voldeed volledig aan het beeld dat bij de snackbar houder paste. Zij had een minder gevoel voor eigenwaarde, durfde nooit iets te zeggen als hij is de buurt was, liep erbij als een geslagen hond en was met haar vuurrode haar en lijkbleke uiterlijk een van de minst aantrekkelijke vrouwen die ik ooit zag in mijn leven. Zij werkte samen met hem in de snackbar in drukke tijden (feestdagen en weekends) en zij wisselden diensten af op het moment dat dat mogelijk was. 

Bedenk dus even in welke wereld je liep op het moment dat je snackbar Big John binnenliep. Of je zou geconfronteerd worden met een vrouw die je in je donkerste dromen nog niet voorbij zou willen zien komen, of je zou geconfronteerd worden met de zwetende legende himself, die dezelfde verbale eigenschappen had als een analfabetische doofstomme in wintertijd. Het was een lose-lose situatie. Wat deed ons dan toch iedere keer die zaak binnenstappen? 

Blijf dit blog volgen.

 In deze tijd van opwarming van de aarde zijn we welhaast verplicht om na te denken over ons energieverbruik. 

Als alle gloeilampen in de wereld in de volgende tien jaar vervangen zouden worden door LED-lampen, zou er 10,68 miljard ton minder CO2 uitgestoten worden, concludeert een studie van het Rensselaer Polytechnic Institute.

Dat zou volgens de onderzoekers meteen een besparing opleveren van 1,83 biljoen dollar over tien jaar, en wereldwijd 280 elektriciteitscentrales onnodig maken. Maar de LED’s hebben nog meer in hun mars: de technologie zou ook in de geneeskunde, transportsystemen, digitale beeldschermen en computertechnologie voor veel vooruitgang kunnen zorgen.

Een LED of “Light Emitting Diode” heeft gemiddeld twintig maal minder energie nodig dan een doorsnee gloeilamp, en vijf maal minder dan een spaarlamp. De professoren benadrukken echter dat LED’s niet gewoon als vervanger voor gloeilampen gezien mogen worden. “LED’s vormen de poort naar ‘slimme’ verlichtingsystemen, die gecontroleerd en fijngeregeld kunnen worden, die intelligent en communicatief zijn”, schrijven ze. Ze zullen dan ook voor veel meer gebruikt worden dan enkel verlichting, maar ook voor applicaties waar die we ons nu nog niet kunnen inbeelden, zoals interactieve wegen, slaaptherapie, kankerpreventie en lichttherapie voor planten.”

Kortom, er is nog een wereld te winnen.

In navolging op mijn eerdere post over leuke RSS feeds, geef ik nu de tweede tip hierin. Lifehacking is sinds vorig jaar helemaal doorgebroken. Het boek van David Allen Doe; Getting things Done ligt hieraan ten grondslag.

Het ‘systeem’ wat Doe presenteert in zijn boek heeft alles te maken met gestructureerd, opgeruimd en gedetailleerd werken. Op zich is het een aardig boekje, ware het niet dat het wel enorm ver en diep ingaat op hoe je exact met je dag om moet gaan. Het boek is met tijd en wijle gortdroog. Desalniettemin werd het boek een gigantisch succes. Er was duidelijk een markt voor ‘meer doen met minder tijd’. Deze visie op efficiënter leven is Life Hacking gaan heten en er zijn twee blogs die ik volg op dat vlak. 

De eerste is lifehacking.nl (feed) die meer een nieuwssite voor wetenswaardigheden en handigheidjes is, dan een echte lifehack site in mijn ogen. Desalniettemin hebben ze af en toe leuke dingen er tussen zitten. 

De tweede is de oorspronkelijke lifehack site; lifehack.org (feed). Dit blog heeft veel weg van de opzet van lifehacking. Veel lijstjes, rijtjes en samengevatte ideeën. Lang niet alles is interessant aan dit blog, maar het ik heb er wel al een aantal hele goede tips uit gehaald.

Deze twee blogs horen zeker thuis in je Reader naar mijn mening en zijn stap 2 in mijn tiplijst van meest relevante RSS feeds.